این جهان پُر از تابلوهای راهنماست! پر از نشانه! خداوند ما را، بدون نشانههای هدایتکننده، در مسیر زندگی به حال خودمان رها نکرده است.
سلوک با قرآن
اگر بدانیم و به این باور رسیده باشیم که خداوند قادر مطلق است، همهچیز تحت فرمان او عمل میکند، لشگریان آسمان و زمین از آن اوست و او با علم و حکمت خویش امور عالم را پیش میبرد، ترسهای موهومِ ذهنی از وجود ما رخت برمیبندد…
دنیا با همهٔ خوب و بد و بالا و پاییناش در برابر ساحت بعدی زندگی ــ که حیات واقعی در آنجاست ــ قابل چشمپوشی است. وقتی از آدمی پرسیده میشود چقدر در دنیا ماندی، کل عمرش را در حد «یک صبح تا عصر» برآورد میکند.
اسلام، یک واژه یا مجموعهای از عقاید نیست. لذا چهبسا کسانی که در اسم مسلمانانند اما در رسم، دنبالهرویِ ابلیس.
اگر قرار باشد فقط و فقط یک آیه از قرآن کریم به عنوان اوج زیبایی این کتاب آسمانی انتخاب شود، به نظرم همین آیه است.
در عالم کثرت، وحدت را دیدن و به یکِ یگانه متصل شدن، راهِ رهایی است.
مثنوی ما سرای عاشقی است
عطر نابش عطر یاس رازقی است
هست اینجا صحبت از قرآن و یار
آنچه جانها را کند همچون بهار