از یکم فروردین ۱۴۰۱، شعرهایی را به‌مناسبت نوروز و آغاز سال نو سروده‌ام که در اینجا، آنها را تقدیم شما می‌کنم. اگر عمری و توفیقی باشد، در سال‌های بعد نیز شعرهایی از این جنس را در ادامهٔ همین مطلب ارسال خواهم کرد؛ شعرهایی که حال‌وهوایشان، نیایشی است به درگاه خدای بهار، خدای بهارآفرین، خدای یگانه که جز او خدایی نیست!

آن کس که تو را دید ز خود رَست، حسین!
دل از همه بُگسست و به تو بست، حسین!

غیر از تو چرا یارِ دگر بُگزینیم؟
عشق تو همان کمالِ عشق است، حسین!