در ماه خدا آن بُتِ عیّار بیاید
کامَت همه در بَطنِ مَهِ یار برآید

آری، رمضان است همان ماهِ رهایی
هر غصّه و اِدبار در این ماه سر آید

ماه رمضان آمده از راه عزیزان
ماه رمضانی است که خود فصل بهاران

ماه خوشِ یاری که جز او یار نداریم
ماه سحر و یاسمن و سوسن و ریحان

ببین لادن سحر را که چه زیباست
چنان زیبا که گویی عین رؤیاست

نه آن رؤیا که خواب است و خیال است
نه آن دلبر که وصلِ او محال است

تو که بیدار هستی اندر این ماه
تماشا کن سحر را در سحرگاه

شب بیست و سه آمد از مَهِ یار
شبی که می‌نگردد هیچ تکرار