در یادداشتی دیگر، از این گفتیم که شب قدر چه ماهیت و کیفیتی دارد؛ هرچند کسی جز انسان کامل به درک حقیقتِ این شب نمی‌تواند رسید. با‌این‌حال، «آب دریا را اگر نتوان کشید/ هم به‌قدر تشنگی باید چشید.» در یادداشت حاضر قصد داریم با همین رویکرد، تلاش کنیم تا ان‌شاءالله دریابیم از میان همهٔ دعاهایی که در این شبِ پُرقدر می‌توان به درگاه الهی داشت، بهترینِ آنها چه دعایی است. 

تا دیر نشده برای خودت یاری برگزین! آدمی بی‌دلدار و محبوب نمی‌تواند این جهان را از سر بگذراند. یارِ خوب، همان همدمِ همدلی است که یار و یاور انسان در سختی و آسانی و در همهٔ اوقات زندگی است. او به انسان کمک می‌کند در روزهای تاریک و شب‌های گرفته نمانَد و از آنها عبور کند، و حضور او در روزهای روشن و شب‌های پُرستاره، نهایتِ لذت را برای آدمی ممکن می‌سازد. یار و محبوب، رنگی از شادی را به زندگی می‌پاشد و طعمی از عشق را به زندگی می‌دهد که هیچ‌چیز را نمی‌توان جایگزین آن کرد. اما انسان کدام یار را باید برگزیند تا پس از چندی احساس نکند که مغبون شده است؟